درخت فندق بومی اروپا و آسیای صغیر است. برگهای درخت فندق پهن و نوک تیز با دو ردیف دندانه ، برنگ سبز و با دمبرگی بطول تقریبا یک سانتیمتر است. فندق دارای دو نوع گل نر و ماده است که به صورت سنبله آویخته در پائیز ظاهر میشود .
فندق گرد 2/5-1/5 سانتیمتر است. دارای پوششی سبز رنگ بوده که پس از خشک شدن تدریجا از آن جدا میشود.
ترکیبات شیمیایی:
مغز فندق، حدود 60 درصد روغن دارد که به رنگ زرد روشن بوده و دارای طعمی ملایم و بوی مطبوعی است . این روغن به مصرف تغذیه، عطرسازی و نقاشی میرسد . مغز فندق دارای مقدار زیادی فسفر است.
در 100 گرم مغز فندق مواد زیر موجود است:
انرژی 625 کالری
آب 5/8 گرم
پروتئین 12/5 گرم
مواد نشاستهای 15 گرم
مواد چرب 60 گرم
کلسیم 200 میلیگرم
فسفر 320 میلیگرم
آهن 3/5میلیگرم
سدیم 2 میلیگرم
پتاسیم 700 میلیگرم
ویتامین ب 1 0/5 میلیگرم
ویتامین ب 3 1 میلیگرم
خواص داروئی:
فندق از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است . برگ، شکوفه، گل و پوست آن (مخصوصا پوست ریشه آن) قابض است.
1) فندق به دلیل اینکه دارای مقدار کمی مواد نشاستهای است و نیز دارای مواد معدنی زیادی مانند کلسیم، پتاسیم، فسفر، منیزیوم، سدیم و آهن است، غذای بسیار خوبی برای مبتلایان به دیابت محسوب میشود.
2) فندق غذای مناسبی برای تقویت بدن و مخصوصا دوره نقاهت است.
3) فندق مقوی رودهها و معده است.
4) فندق سموم را از بدن خارج میسازد.
5) فندق فشار خون را بالا میبرد.
6)خانمهائی که در بین دو عادت ماهانه خونریزی دارند برای درمان آن باید جوشانده پوست فندق بخورند.
7) روغن فندق برای از بین بردن سرفه و درد سینه مفید است.
8) روغن فندق برای کبد نافع است.
9) آنهائی که کارهای فکری میکنند باید فندق بخورند زیرا بدلیل داشتن فسفر زیاد مغز را تقویت میکند.
مضرات :
فندق اگر به مقدار کم خورده شود به هیچوجه مضر نیست ولی افراط در خوردن آن ایجاد نفخ و گاز شکم کرده و حالت تهوع تولید میکند. برای جلوگیری از این حالات، آنهائی که سرد مزاج هستند باید فندق را با آب و عسل خورده و گرم مزاجان با سکنجبین بخورند