این قانون طبیعت است که هیچ کس به تنهایی نمی تواند خوشبخت باشد، بلکه خوشبختی و سعادت را باید در سعادت و خوشبختی دیگران جستجو کرد.
هر کس فقیر و قانع باشد، ثروتمند است.
پول کالایی است که می توان با آن به همه جا وارد شد و همه چیز را به دست آورد، جز شرافت و سعادت.
هرآنچه با نادرستی به دست آید، ناپسندی خواهد داشت.
فرد خردمند و هوشیار، هرجا گام نهد، نیک بختی و آسودگی خاطر، همراه او است؛ زیرا در جهان به جز خوبی و زیبایی، چیزی نمی بیند.
از دست دادن امیدی پوچ و آرزویی دست نایافتنی، خود، کامیابی و پیشرفت بزرگی است.
