لذت های دنیوی سایه خوشبختی هستند، زیرا ماهیتی گذرا دارند ؛
خوشبختی حقیقی در عشق است،
جریانی همیشه جوشان که از روح سرچشمه می گیرد؛
و او که این جریان را هماره در هر شرایطی
از سخت و آسان برقرار نگه می دارد،
خوشبختی را در آغوش خواهد گرفت،
لذتی که منشایی نه بیرونی، که درونی دارد .