یادمان باشد که ،
من می‌‌توانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشته‌خو یا شیطان‌ صفت باشم ،
من می توانم تو را دوست داشته یا ازتو متنفر باشم،
من می‌توانم سکوت کنم، نادان و یا دانا باشم،
چرا که من یک انسانم، و این‌ها صفات انسانى است.
و تو هم به یاد داشته باش:من نباید چیزى باشم که تو می‌خواهى ، من را خودم از خودم ساخته‌ام،
تو هم به یاد داشته باش
منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است،
تویى که تو از من می سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند.
لیاقت انسان‌ها کیفیت زندگى را تعیین می‌کند نه آرزوهایشان
و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو می‌خواهى
و تو هم می‌توانى انتخاب کنى که من را می‌خواهى یا نه
ولى نمی‌توانى انتخاب کنى که از من چه می‌خواهى.
می‌توانى دوستم داشته باشى همین گونه که هستم، و من هم.
می‌توانى از من متنفر باشى بى‌هیچ دلیلى و من هم ،
چرا که ما هر دو انسانیم.
این جهان مملو از انسان‌هاست ،
پس این جهان می‌تواند هر لحظه مالک احساسى جدید باشد.
تو نمی‌توانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی صادر کنی و من هم،
قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى خداوندگار است.
دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می‌ستایند،
حسودان از من متنفرند ولى باز می‌ستایند،
دشمنانم کمر به نابودیم بسته‌اند و همچنان می‌ستایندم،
چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستى خواهم داشت،
نه حسودى و نه دشمنى و نه حتی رقیبى،
من قابل ستایشم، و تو هم……
یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتادبه خاطر بیاورى که آن‌هایى که هر روز می‌بینى و مراوده می‌کنى همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جایزالخطا.

اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى،نامت را انسانى باهوش بگذار.

همچنین بخوانید

یا یک زندگی مجلل را در سطح مادی پیش می گیرید، یا زندگی ای شکوهمند از رحمات خداوند را خواهید داشت –از این دو یکی را باید انتخاب کنید – زمان آن فرا رسیده است.

زمان شکوفایی فرا رسیده است و جستجو گران قدیمی زیادی امروز خودآگاهی خود را می گیرند.

خودآگاهی اولین رویارویی با واقعیت است.

شما نمی توانید معنای زندگیتان را درک کنید، تا زمانی که به آن نیرویی که شما را خلق کرده، متصل گردید.

الوهیت ( خدایی شدن ) یک مد نیست. این راه زندگی است. نیاز هستی شماست. باید به آن تبدیل شوید.

مرحله کنونی این است که بدانید خودآگاهی به شما تجربیات را می دهد و بعد ایمان شما تثبیت می شود، نه ایمان کورکورانه، بلکه ایمانی روشن و نورانی شده

خودآگاهی ما را فروتن می سازد، جای پرخاشگری را با مهربانی عوض کنید، هر چه بیشتر پاک باشید، بیشتر مورد رحمت قرار خواهید گرفت.

از میان پنجره پیداست نقش کوه
ایستاده همچو دیرینه حکیمی با فراست،
تهی ز هر تمنا، لبریز از عشق.
بس درختان و گلان
می‌مکند از شیرة جانش دمادم.
خاطرش مختل نگردد.
و گاه بارش باران
که انگار کوزه بشکسته ‌اند ابرها،
می‌کنند لبریز کوهستان را ز سبزی و طراوت.
چو طوفان اوج گیرد،
می‌کند دریاچه رالبریز،با عشق و شفقت.
رودها آنگاه شوند جاری،
سراپا گوش دریا.
آفریند پاره های ابر را خورشید
باد برد بر بالهای نرم خویش
باران را،بهر کوهستان.
هست این بازی بی پایان
که کوهستان نظاره می‌کند هر دم
خالی ز تمنا.

شما باید روح خود را بشناسید. بدون شناخت روحتان نمی توانید حقیقت را بشناسید.

ستاره ای درون ما می درخشد، و آن روح ماست

لذت زندگی تنها زمانی ممکن است که جهان بتواند با روح اتصال برقرار کند… شما روح می شوید، همانگونه که مسیح در کلماتی ساده گفته است که “شما باید دوباره متولد شوید”.

شما این جسم نیستید، این ذهن نیستید، شما روح هستید. این بزرگترین حقیقت است.

به طور فطری، درون ما روح حضور دارد، که می خواهد شما را نورانی کند، که به شما صلح بدهد، رحمت و لذت از وجودتان را بدهد

آزادی زمانی است که شما واقعاً به قدرت هایتان که درون شما هستند دست یابید، در سیستم عصبی مرکزیتان و در ذهن آگاهتان، باید وجود روح را حس کنید.

باید روح خود را بشناسید… زیرا بدون روحتان نمی توانید حقیقت را بشناسید

فقط در آرامش و صلح می توانید حقیقت را دریابید

می گویند که خدا حقیقت است، خدا عشق است؛ پس معادله ای باید به وجود آید که حقیقت عشق است و عشق حقیقت است.

وقتی شخصیتی روحانی و معنوی هستید که بودن با هیچ کس به اندازه خداوند برایتان خوشایند نیست.

خدایا، به من شجاعت انجام کار درست را بده؛ اما از آن مهمتر، کار درست را به من نشان ده.

جادویی والا درون همه ماست که هیچ کس نمی تواند آن را تحت کنترل خود در آورد، اما همه می توانند از آن استفاده کنند.

اگر طالب حقیقت باشیم، رستگاریم؛ وگرنه سرگردان ورطه گمراهی خواهیم بود.